praegestiens
Latin
Etymology
Present participle of praegestiō
Participle
praegestiēns m or f or n (genitive praegestientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | praegestiēns | praegestiēns | praegestientēs | praegestientia | |
Genitive | praegestientis | praegestientis | praegestientium | praegestientium | |
Dative | praegestientī | praegestientī | praegestientibus | praegestientibus | |
Accusative | praegestientem | praegestiēns | praegestientēs, praegestientīs | praegestientia | |
Ablative | praegestiente, praegestientī1 | praegestiente, praegestientī1 | praegestientibus | praegestientibus | |
Vocative | praegestiēns | praegestiēns | praegestientēs | praegestientia |
1When used purely as an adjective.