praedocens
Latin
Etymology
Present participle of praedoceō
Participle
praedocēns m, f, n (genitive praedocentis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | praedocēns | praedocēns | praedocentēs | praedocentia | |
| Genitive | praedocentis | praedocentis | praedocentium | praedocentium | |
| Dative | praedocentī | praedocentī | praedocentibus | praedocentibus | |
| Accusative | praedocentem | praedocēns | praedocentēs, praedocentīs | praedocentia | |
| Ablative | praedocente, praedocentī1 | praedocente, praedocentī1 | praedocentibus | praedocentibus | |
| Vocative | praedocēns | praedocēns | praedocentēs | praedocentia | |
1When used purely as an adjective.