połyskujący
Polish
Etymology
From połyskiwać + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.wɨs.kuˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnt͡sɨ
- Syllabification: po‧łys‧ku‧ją‧cy
Adjective
połyskujący (comparative bardziej połyskujący, superlative najbardziej połyskujący)
- sparkling, dazzling, lustrous, brilliant
Declension
Declension of połyskujący
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | połyskujący | połyskujące | połyskująca | połyskujący | połyskujące | ||
genitive | połyskującego | połyskującej | połyskujących | ||||
dative | połyskującemu | połyskującym | |||||
accusative | połyskującego | połyskujący | połyskujące | połyskującą | połyskujących | połyskujące | |
instrumental | połyskującym | połyskującymi | |||||
locative | połyskującej | połyskujących |
Participle
połyskujący
- active adjectival participle of połyskiwać
Further reading
- połyskujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- połyskujący in Polish dictionaries at PWN