podziać
Polish
Etymology
From po- + dziać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɔ.d͡ʑat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔd͡ʑat͡ɕ
- Syllabification: po‧dziać
Verb
podziać pf (imperfective podziewać)
- (transitive, colloquial) to lose, to misplace
- Synonym: zgubić
- (reflexive) to be lost or leave somewhere unknown. Approximately "be off to"
- Gdzie się podział? ― Where's he gone off to?
- Gdzie się podziały moje klucze? ― Where'd my keys go?
Conjugation
Conjugation of podziać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | podziać | |||||
future tense | 1st | podzieję | podziejemy | |||
2nd | podziejesz | podziejecie | ||||
3rd | podzieje | podzieją | ||||
impersonal | podzieje się | |||||
past tense | 1st | podziałem | podziałam | podzialiśmy | podziałyśmy | |
2nd | podziałeś | podziałaś | podzialiście | podziałyście | ||
3rd | podział | podziała | podziało | podziali | podziały | |
impersonal | podziano | |||||
conditional | 1st | podziałbym | podziałabym | podzialibyśmy | podziałybyśmy | |
2nd | podziałbyś | podziałabyś | podzialibyście | podziałybyście | ||
3rd | podziałby | podziałaby | podziałoby | podzialiby | podziałyby | |
impersonal | podziano by | |||||
imperative | 1st | niech podzieję | podziejmy | |||
2nd | podziej | podziejcie | ||||
3rd | niech podzieje | niech podzieją | ||||
passive adjectival participle | podziany | podziana | podziane | podziani | podziane | |
anterior adverbial participle | podziawszy | |||||
verbal noun | podzianie |
Derived terms
verb
- spodziewać
Further reading
- podziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- podziać in Polish dictionaries at PWN