podroczyć
Polish
Etymology
From po- + droczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔdˈrɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: pod‧ro‧czyć
Verb
podroczyć pf (imperfective droczyć)
- (reflexive) to banter with
- Synonym: poprzekomarzać się
Conjugation
Conjugation of podroczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | podroczyć | |||||
future tense | 1st | podroczę | podroczymy | |||
2nd | podroczysz | podroczycie | ||||
3rd | podroczy | podroczą | ||||
impersonal | podroczy się | |||||
past tense | 1st | podroczyłem | podroczyłam | podroczyliśmy | podroczyłyśmy | |
2nd | podroczyłeś | podroczyłaś | podroczyliście | podroczyłyście | ||
3rd | podroczył | podroczyła | podroczyło | podroczyli | podroczyły | |
impersonal | podroczono | |||||
conditional | 1st | podroczyłbym | podroczyłabym | podroczylibyśmy | podroczyłybyśmy | |
2nd | podroczyłbyś | podroczyłabyś | podroczylibyście | podroczyłybyście | ||
3rd | podroczyłby | podroczyłaby | podroczyłoby | podroczyliby | podroczyłyby | |
impersonal | podroczono by | |||||
imperative | 1st | niech podroczę | podroczmy | |||
2nd | podrocz | podroczcie | ||||
3rd | niech podroczy | niech podroczą | ||||
anterior adverbial participle | podroczywszy | |||||
verbal noun | podroczenie |
Further reading
- podroczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- podroczyć in Polish dictionaries at PWN