poddiacon
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic подъдиꙗконъ (podŭdijakonŭ).
Noun
poddiacon m (plural poddiaconi)
- (obsolete) subdeacon
Declension
Declension of poddiacon
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) poddiacon | poddiaconul | (niște) poddiaconi | poddiaconii |
genitive/dative | (unui) poddiacon | poddiaconului | (unor) poddiaconi | poddiaconilor |
vocative | poddiaconule | poddiaconilor |
References
- poddiacon in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN