perturbandus
Latin
Etymology
Future passive participle of perturbō
Participle
perturbandus m (feminine perturbanda, neuter perturbandum); first/second declension
- which is to be perturbed
- which is to be confused
- which is to be alarmed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | perturbandus | perturbanda | perturbandum | perturbandī | perturbandae | perturbanda | |
Genitive | perturbandī | perturbandae | perturbandī | perturbandōrum | perturbandārum | perturbandōrum | |
Dative | perturbandō | perturbandae | perturbandō | perturbandīs | perturbandīs | perturbandīs | |
Accusative | perturbandum | perturbandam | perturbandum | perturbandōs | perturbandās | perturbanda | |
Ablative | perturbandō | perturbandā | perturbandō | perturbandīs | perturbandīs | perturbandīs | |
Vocative | perturbande | perturbanda | perturbandum | perturbandī | perturbandae | perturbanda |