opschudden
Dutch
Etymology
From op + schudden
Pronunciation
Audio (file)
Verb
opschudden
- to cause turmoil, to shake up
Inflection
Inflection of opschudden (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opschuden | |||
past singular | schudde op | |||
past participle | opgeschud | |||
infinitive | opschuden | |||
gerund | opschuden n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | schud op | schudde op | opschud | opschudde |
2nd person sing. (jij) | schudt op | schudde op | opschudt | opschudde |
2nd person sing. (u) | schudt op | schudde op | opschudt | opschudde |
2nd person sing. (gij) | schudt op | schudde op | opschudt | opschudde |
3rd person singular | schudt op | schudde op | opschudt | opschudde |
plural | schuden op | schudden op | opschuden | opschudden |
subjunctive sing.1 | schude op | schudde op | opschude | opschudde |
subjunctive plur.1 | schuden op | schudden op | opschuden | opschudden |
imperative sing. | schud op | |||
imperative plur.1 | schudt op | |||
participles | opschudend | opgeschud | ||
1) Archaic. |
Derived terms
- opschudding