ominosus
Latin
Etymology
From ōmen + -osus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /oː.miˈnoː.sus/, [oː.mɪˈnoː.sʊs]
Adjective
ōminōsus (feminine ōminōsa, neuter ōminōsum); first/second declension
- foreboding, ominous, portentous
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ōminōsus | ōminōsa | ōminōsum | ōminōsī | ōminōsae | ōminōsa | |
Genitive | ōminōsī | ōminōsae | ōminōsī | ōminōsōrum | ōminōsārum | ōminōsōrum | |
Dative | ōminōsō | ōminōsae | ōminōsō | ōminōsīs | ōminōsīs | ōminōsīs | |
Accusative | ōminōsum | ōminōsam | ōminōsum | ōminōsōs | ōminōsās | ōminōsa | |
Ablative | ōminōsō | ōminōsā | ōminōsō | ōminōsīs | ōminōsīs | ōminōsīs | |
Vocative | ōminōse | ōminōsa | ōminōsum | ōminōsī | ōminōsae | ōminōsa |
Related terms
- ōmen
- ōminōsē
Descendants
- English: ominous
References
- ominosus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ominosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette