okuwanie
Polish
Etymology
From okuwać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.kuˈva.ɲɛ/
Noun
okuwanie n
- verbal noun of okuwać
Declension
declension of okuwanie
singular | |
---|---|
nominative | okuwanie |
genitive | okuwania |
dative | okuwaniu |
accusative | okuwanie |
instrumental | okuwaniem |
locative | okuwaniu |
vocative | okuwanie |
Further reading
- okuwanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- okuwanie in Polish dictionaries at PWN