oceaianie
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic отъчьꙗниѥ (otŭčĭjanije).
Noun
oceaianie f (plural oceaianii)
- (obsolete) discouragement
Declension
Declension of oceaianie
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) oceaianie | oceaiania | (niște) oceaianii | oceaianiile |
genitive/dative | (unei) oceaianii | oceaianiei | (unor) oceaianii | oceaianiilor |
vocative | oceaianie, oceaianio | oceaianiilor |
References
- oceaianie in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN