obłudnik
Polish
Etymology
From obłuda + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈbwu.dɲik/
Noun
obłudnik m pers (feminine obłudnica)
- hypocrite
- Synonym: hipokryta
Declension
declension of obłudnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | obłudnik | obłudnicy |
genitive | obłudnika | obłudników |
dative | obłudnikowi | obłudnikom |
accusative | obłudnika | obłudników |
instrumental | obłudnikiem | obłudnikami |
locative | obłudniku | obłudnikach |
vocative | obłudniku | obłudnicy |
Related terms
- (nouns) obłuda, obłudność
- (adjective) obłudny
- (adverb) obłudnie
Further reading
- obłudnik in Polish dictionaries at PWN