obrăznicătură
Romanian
Etymology
From obraznic + -ătură.
Noun
obrăznicătură f (plural obrăznicături)
- minx person
Declension
Declension of obrăznicătură
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) obrăznicătură | obrăznicătura | (niște) obrăznicături | obrăznicăturile |
genitive/dative | (unei) obrăznicături | obrăznicăturii | (unor) obrăznicături | obrăznicăturilor |
vocative | obrăznicătură, obrăznicăturo | obrăznicăturilor |