nikka
See also: -nikka
English
Alternative forms
- nikkah
Etymology
Modification of nigger or nigga.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnɪkə(ɹ)/
Audio (AU) (file) - Rhymes: -ɪkə(ɹ)
- Homophones: knicker, nicker (in non-rhotic accents)
Noun
nikka (plural nikkas or nikkaz)
- (slang) A bowdlerization of nigga used as a reclaimed sense of nigger.
- 2004, Arar Han, John Y. Hsu, Asian American X
- Then there's the wigga (wannabe nigga, to fit everyone), who will probably have all that AzN PrldE junk, yet call everyone "nigga" or "nikka" trying to be black.
- What's crackin' my nikka?
- 2004, Arar Han, John Y. Hsu, Asian American X
Faroese
Etymology
From Danish nikke, from Middle Low German nicken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnɪʰkːa/
- Rhymes: -ɪʰkːa
- Homophone: nikkað
Verb
nikka (third person singular past indicative nikkaði, third person plural past indicative nikkaðu, supine nikkað)
- nod
- bow
Conjugation
Conjugation of nikka (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | nikka | |
supine | nikkað | |
participle (a6)1 | nikkandi | nikkaður |
present | past | |
first singular | nikki | nikkaði |
second singular | nikkar | nikkaði |
third singular | nikkar | nikkaði |
plural | nikka | nikkaðu |
imperative | ||
singular | nikka! | |
plural | nikkið! | |
1Only the past participle being declined. |
Synonyms
- (bow): bukka, níga
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *nikka, of onomatopoeic origin.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnikːɑ/, [ˈnikːɑ]
- Rhymes: -ikːɑ
- Syllabification(key): nik‧ka
Noun
nikka
- hiccups
Declension
Inflection of nikka (Kotus type 9*A/kala, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | nikka | nikat | |
genitive | nikan | nikkojen | |
partitive | nikkaa | nikkoja | |
illative | nikkaan | nikkoihin | |
singular | plural | ||
nominative | nikka | nikat | |
accusative | nom. | nikka | nikat |
gen. | nikan | ||
genitive | nikan | nikkojen nikkainrare | |
partitive | nikkaa | nikkoja | |
inessive | nikassa | nikoissa | |
elative | nikasta | nikoista | |
illative | nikkaan | nikkoihin | |
adessive | nikalla | nikoilla | |
ablative | nikalta | nikoilta | |
allative | nikalle | nikoille | |
essive | nikkana | nikkoina | |
translative | nikaksi | nikoiksi | |
instructive | — | nikoin | |
abessive | nikatta | nikoitta | |
comitative | — | nikkoineen |
Possessive forms of nikka (type kala) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | nikkani | nikkamme |
2nd person | nikkasi | nikkanne |
3rd person | nikkansa |
Synonyms
- hikka
Related terms
- nikotella
- nikottaa
- nikotuttaa
Anagrams
- -kkain, kakin, kanki, kikan, nakki
Icelandic
Etymology 1
From Danish nikke.
Verb
nikka (weak verb, third-person singular past indicative nikkaði, supine nikkað)
- to make a slight movement with the head to greet someone or to point to something
- to nod
- Synonym: kinka kolli
- (soccer) to head, to strike a soccer ball with the head
- Hann sendi áfram á Steingrím Jóhannesson sem nikkaði boltanum með kollinum framhjá varnarmanni Fylkis ― (please add an English translation of this usage example)
Conjugation
nikka — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að nikka | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | nikkað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | nikkandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég nikka | við nikkum | present (nútíð) | ég nikki | við nikkum |
þú nikkar | þið nikkið | þú nikkir | þið nikkið | ||
hann, hún, það nikkar | þeir, þær, þau nikka | hann, hún, það nikki | þeir, þær, þau nikki | ||
past (þátíð) | ég nikkaði | við nikkuðum | past (þátíð) | ég nikkaði | við nikkuðum |
þú nikkaðir | þið nikkuðuð | þú nikkaðir | þið nikkuðuð | ||
hann, hún, það nikkaði | þeir, þær, þau nikkuðu | hann, hún, það nikkaði | þeir, þær, þau nikkuðu | ||
imperative (boðháttur) | nikka (þú) | nikkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
nikkaðu | nikkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
nikkast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að nikkast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | nikkast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | nikkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég nikkast | við nikkumst | present (nútíð) | ég nikkist | við nikkumst |
þú nikkast | þið nikkist | þú nikkist | þið nikkist | ||
hann, hún, það nikkast | þeir, þær, þau nikkast | hann, hún, það nikkist | þeir, þær, þau nikkist | ||
past (þátíð) | ég nikkaðist | við nikkuðumst | past (þátíð) | ég nikkaðist | við nikkuðumst |
þú nikkaðist | þið nikkuðust | þú nikkaðist | þið nikkuðust | ||
hann, hún, það nikkaðist | þeir, þær, þau nikkuðust | hann, hún, það nikkaðist | þeir, þær, þau nikkuðust | ||
imperative (boðháttur) | nikkast (þú) | nikkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
nikkastu | nikkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
nikkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | nikkaður | nikkuð | nikkað | nikkaðir | nikkaðar | nikkuð | |
accusative (þolfall) | nikkaðan | nikkaða | nikkað | nikkaða | nikkaðar | nikkuð | |
dative (þágufall) | nikkuðum | nikkaðri | nikkuðu | nikkuðum | nikkuðum | nikkuðum | |
genitive (eignarfall) | nikkaðs | nikkaðrar | nikkaðs | nikkaðra | nikkaðra | nikkaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | nikkaði | nikkaða | nikkaða | nikkuðu | nikkuðu | nikkuðu | |
accusative (þolfall) | nikkaða | nikkuðu | nikkaða | nikkuðu | nikkuðu | nikkuðu | |
dative (þágufall) | nikkaða | nikkuðu | nikkaða | nikkuðu | nikkuðu | nikkuðu | |
genitive (eignarfall) | nikkaða | nikkuðu | nikkaða | nikkuðu | nikkuðu | nikkuðu |
Etymology 2
Clipping of harmónikka.
Noun
nikka f (genitive singular nikku, nominative plural nikkur)
- accordion
Declension
declension of nikka
f-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | nikka | nikkan | nikkur | nikkurnar |
accusative | nikku | nikkuna | nikkur | nikkurnar |
dative | nikku | nikkunni | nikkum | nikkunum |
genitive | nikku | nikkunnar | nikka/nikkna | nikkanna/nikknanna |
Japanese
Romanization
nikka
- Rōmaji transcription of にっか
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- nikket
Verb
nikka
- inflection of nikke:
- simple past
- past participle
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
- nikke
Etymology
From Middle Low German nicken.
Pronunciation
- IPA(key): /²nɪkːɑ/
Verb
nikka (present tense nikkar, past tense nikka, past participle nikka, passive infinitive nikkast, present participle nikkande, imperative nikka/nikk)
- to nod (bow one's head)
- (in football) to head (to play the ball with one's head)
References
- “nikka” in The Nynorsk Dictionary.