natuurvreemd
Dutch
Etymology
Compound of natuur (“nature”) + vreemd (“strange, foreign”).
Pronunciation
- IPA(key): /naːˈyːrˌvreːmt/
- Hyphenation: na‧tuur‧vreemd
Adjective
natuurvreemd (not comparable)
- foreign to nature, unnatural
Inflection
| Inflection of natuurvreemd | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | natuurvreemd | |||
| inflected | natuurvreemde | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | natuurvreemd | |||
| indefinite | m./f. sing. | natuurvreemde | ||
| n. sing. | natuurvreemd | |||
| plural | natuurvreemde | |||
| definite | natuurvreemde | |||
| partitive | natuurvreemds | |||