narastający
Polish
Etymology
From narastać + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /na.ras.taˈjɔn.t͡sɨ/
- Rhymes: -ɔnt͡sɨ
- Syllabification: na‧ras‧ta‧ją‧cy
Adjective
narastający (not comparable, adverb narastająco)
- cumulative, incremental
Declension
Declension of narastający
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | narastający | narastające | narastająca | narastający | narastające | ||
| genitive | narastającego | narastającej | narastających | ||||
| dative | narastającemu | narastającym | |||||
| accusative | narastającego | narastający | narastające | narastającą | narastających | narastające | |
| instrumental | narastającym | narastającymi | |||||
| locative | narastającej | narastających | |||||
Participle
narastający
- active adjectival participle of narastać; growing, increasing
Further reading
- narastający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- narastający in Polish dictionaries at PWN