mızıkacı
Turkish
Etymology
From mızıka + -cı.
Noun
mızıkacı (definite accusative mızıkacıyı, plural mızıkacılar)
- harmonicist
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | mızıkacı | |
| Definite accusative | mızıkacıyı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | mızıkacı | mızıkacılar |
| Definite accusative | mızıkacıyı | mızıkacıları |
| Dative | mızıkacıya | mızıkacılara |
| Locative | mızıkacıda | mızıkacılarda |
| Ablative | mızıkacıdan | mızıkacılardan |
| Genitive | mızıkacının | mızıkacıların |