mąciciel
Polish
Etymology
From mącić + -ciel.
Pronunciation
- IPA(key): /mɔɲˈt͡ɕi.t͡ɕɛl/
Noun
mąciciel m pers (feminine mącicielka)
- disturber
Declension
declension of mąciciel
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mąciciel | mąciciele |
| genitive | mąciciela | mącicieli |
| dative | mącicielowi | mącicielom |
| accusative | mąciciela | mącicieli |
| instrumental | mącicielem | mącicielami |
| locative | mącicielu | mącicielach |
| vocative | mącicielu | mąciciele |
Related terms
- (verb) mącić
- (noun) mątwa
- (adjective) mętny
Further reading
- mąciciel in Polish dictionaries at PWN