muhtaç
Turkish
Etymology
From Arabic مُحْتَاج (muḥtāj).
Pronunciation
- IPA(key): /muhtatʃ/
- Hyphenation: muh‧taç
Adjective
muhtaç (comparative daha muhtaç, superlative en muhtaç)
- needy, indigent, destitute, dependent
- Gitme, sana muhtacım!
- Don't go, I need you (i.e. I am dependent on you)!
- Ses değişikliği açıklanmaya muhtaçtır.
- The sound change needs an explanation.
Synonyms
- ihtiyaç sahibi
- yoksul
- fakir