mititiocuț
Romanian
Etymology
From mititioc + -uț.
Adjective
mititiocuț m or n (feminine singular mititiocuță, masculine plural mititiocuți, feminine and neuter plural mititiocuțe)
- Diminutive of mititioc
Declension
Declension of mititiocuț
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | mititiocuț | mititiocuță | mititiocuți | mititiocuțe | ||
definite | mititiocuțul | mititiocuța | mititiocuții | mititiocuțele | |||
genitive/ dative | indefinite | mititiocuț | mititiocuțe | mititiocuți | mititiocuțe | ||
definite | mititiocuțului | mititiocuței | mititiocuților | mititiocuțelor |
References
- mititiocuț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN