miotacz
Polish
Etymology
From miotać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmjɔ.tat͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔtat͡ʂ
- Syllabification: mio‧tacz
Noun
miotacz m pers (feminine miotaczka)
- (sports) thrower, pitcher
Declension
Declension of miotacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | miotacz | miotacze |
genitive | miotacza | miotaczy |
dative | miotaczowi | miotaczom |
accusative | miotacza | miotaczy |
instrumental | miotaczem | miotaczami |
locative | miotaczu | miotaczach |
vocative | miotaczu | miotacze |
Further reading
- miotacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- miotacz in Polish dictionaries at PWN