minicigh
Irish
Etymology
From minic (“often, frequently”) + -igh (verbal suffix)
Verb
minicigh (present analytic minicíonn, future analytic miniceoidh, verbal noun miniciú, past participle minicithe)
- frequent
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | minicím | minicíonn tú; minicír† | minicíonn sé, sí | minicímid; minicíonn muid | minicíonn sibh | minicíonn siad; minicíd† | a mhinicíonn; a mhinicíos / a minicíonn*; a minicíos* | minicítear |
past | mhinicigh mé; mhinicíos | mhinicigh tú; mhinicís | mhinicigh sé, sí | mhinicíomar; mhinicigh muid | mhinicigh sibh; mhinicíobhair | mhinicigh siad; mhinicíodar | a mhinicigh / ar mhinicigh* | minicíodh | |
past habitual | mhinicínn | mhinicíteá | mhinicíodh sé, sí | mhinicímis; mhinicíodh muid | mhinicíodh sibh | mhinicídís; mhinicíodh siad | a mhinicíodh / ar mhinicíodh* | mhinicítí | |
future | miniceoidh mé; miniceod; miniceochaidh mé† | miniceoidh tú; miniceoir†; miniceochaidh tú† | miniceoidh sé, sí; miniceochaidh sé, sí† | miniceoimid; miniceoidh muid; miniceochaimid†; miniceochaidh muid† | miniceoidh sibh; miniceochaidh sibh† | miniceoidh siad; miniceoid†; miniceochaidh siad† | a mhiniceoidh; a mhiniceos; a mhiniceochaidh†; a mhiniceochas† / a miniceoidh*; a miniceos*; a miniceochaidh*†; a miniceochas*† | miniceofar; miniceochar† | |
conditional | mhiniceoinn; mhiniceochainn† / miniceoinn‡‡; miniceochainn†‡‡ | mhiniceofá; mhiniceochthᆠ/ miniceofᇇ; miniceochthᆇ‡ | mhiniceodh sé, sí; mhiniceochadh sé, sí† / miniceodh sé, s퇇; miniceochadh sé, s톇‡ | mhiniceoimis; mhiniceodh muid; mhiniceochaimis†; mhiniceochadh muid† / miniceoimis‡‡; miniceodh muid‡‡; miniceochaimis†‡‡; miniceochadh muid†‡‡ | mhiniceodh sibh; mhiniceochadh sibh† / miniceodh sibh‡‡; miniceochadh sibh†‡‡ | mhiniceoidís; mhiniceodh siad; mhiniceochadh siad† / miniceoidís‡‡; miniceodh siad‡‡; miniceochadh siad†‡‡ | a mhiniceodh; a mhiniceochadh† / ar mhiniceodh*; ar mhiniceochadh*† | mhiniceofaí; mhiniceochthaí† / miniceofa퇇; miniceochtha톇‡ | |
subjunctive | present | go minicí mé; go minicíod† | go minicí tú; go minicír† | go minicí sé, sí | go minicímid; go minicí muid | go minicí sibh | go minicí siad; go minicíd† | — | go minicítear |
past | dá minicínn | dá minicíteá | dá minicíodh sé, sí | dá minicímis; dá minicíodh muid | dá minicíodh sibh | dá minicídís; dá minicíodh siad | — | dá minicítí | |
imperative | minicím | minicigh | minicíodh sé, sí | minicímis | minicígí; minicídh† | minicídís | — | minicítear | |
verbal noun | miniciú | ||||||||
past participle | minicithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
minicigh | mhinicigh | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "minicigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.