mansi
See also: Mansi
Finnish
Etymology
< Mansi моаньсь (moanʹsʹ)
Noun
mansi
- Mansi (person)
- Mansi (language)
Declension
Inflection of mansi (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | mansi | mansit | |
genitive | mansin | mansien | |
partitive | mansia | manseja | |
illative | mansiin | manseihin | |
singular | plural | ||
nominative | mansi | mansit | |
accusative | nom. | mansi | mansit |
gen. | mansin | ||
genitive | mansin | mansien | |
partitive | mansia | manseja | |
inessive | mansissa | manseissa | |
elative | mansista | manseista | |
illative | mansiin | manseihin | |
adessive | mansilla | manseilla | |
ablative | mansilta | manseilta | |
allative | mansille | manseille | |
essive | mansina | manseina | |
translative | mansiksi | manseiksi | |
instructive | — | mansein | |
abessive | mansitta | manseitta | |
comitative | — | manseineen |
Synonyms
- (person): voguli (dated)
- (language): mansin kieli; voguli, vogulin kieli (dated)
Anagrams
- minsa, siman
Italian
Pronunciation
- Rhymes: -ansi
- Hyphenation: màn‧si
Adjective
mansi
- Masculine plural of adjective manso.
Noun
mansi m pl
- plural of manso
Latin
Verb
mānsī
- first-person singular perfect active indicative of maneō
Participle
mānsī
- nominative masculine plural of mānsus
- genitive masculine singular of mānsus
- genitive neuter singular of mānsus
- vocative masculine plural of mānsus