anaic
Irish
Verb
anaic (present analytic anaiceann, future analytic anaicfidh, verbal noun anacal, past participle anaicthe)
- (transitive, intransitive) Alternative form of ainic (“protect, save”)
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | anaicim | anaiceann tú; anaicir† | anaiceann sé, sí | anaicimid | anaiceann sibh | anaiceann siad; anaicid† | a anaiceann; a anaiceas / a n-anaiceann*; a n-anaiceas* | anaictear |
past | d'anaic mé; d'anaiceas / anaic mé‡; anaiceas‡ | d'anaic tú; d'anaicis / anaic tú; anaicis‡ | d'anaic sé, sí / anaic sé, sí‡ | d'anaiceamar; d'anaic muid / anaiceamar; anaic muid‡ | d'anaic sibh; d'anaiceabhair / anaic sibh; anaiceabhair‡ | d'anaic siad; d'anaiceadar / anaic siad; anaiceadar‡ | a d'anaic / ar anaic* | anaiceadh; hanaiceadh† | |
past habitual | d'anaicinn / anaicinn‡ | d'anaicteá / anaicteᇠ| d'anaiceadh sé, sí / anaiceadh sé, sí‡ | d'anaicimis; d'anaiceadh muid / anaicimis; anaiceadh muid‡ | d'anaiceadh sibh / anaiceadh sibh‡ | d'anaicidís; d'anaiceadh siad / anaicidís; anaiceadh siad‡ | a d'anaiceadh / ar anaiceadh* | d'anaictí / anaictí‡ | |
future | anaicfidh mé; anaicfead | anaicfidh tú; anaicfir† | anaicfidh sé, sí | anaicfimid; anaicfidh muid | anaicfidh sibh | anaicfidh siad; anaicfid† | a anaicfidh; a anaicfeas / a n-anaicfidh*; a n-anaicfeas* | anaicfear | |
conditional | d'anaicfinn / anaicfinn‡; n-anaicfinn‡‡ | d'anaicfeá / anaicfeá‡; n-anaicfeᇇ | d'anaicfeadh sé, sí / anaicfeadh sé, sí‡; n-anaicfeadh sé, s퇇 | d'anaicfimis; d'anaicfeadh muid / anaicfimis‡; anaicfeadh muid‡; n-anaicfimis‡‡; n-anaicfeadh muid‡‡ | d'anaicfeadh sibh / anaicfeadh sibh‡; n-anaicfeadh sibh‡‡ | d'anaicfidís; d'anaicfeadh siad / anaicfidís‡; anaicfeadh siad‡; n-anaicfidís‡‡; n-anaicfeadh siad‡‡ | a d'anaicfeadh / ar anaicfeadh* | d'anaicfí / anaicfí‡; n-anaicf퇇 | |
subjunctive | present | go n-anaice mé; go n-anaicead† | go n-anaice tú; go n-anaicir† | go n-anaice sé, sí | go n-anaicimid; go n-anaice muid | go n-anaice sibh | go n-anaice siad; go n-anaicid† | — | go n-anaictear |
past | dá n-anaicinn | dá n-anaicteá | dá n-anaiceadh sé, sí | dá n-anaicimis; dá n-anaiceadh muid | dá n-anaiceadh sibh | dá n-anaicidís; dá n-anaiceadh siad | — | dá n-anaictí | |
imperative | anaicim | anaic | anaiceadh sé, sí | anaicimis | anaicigí; anaicidh† | anaicidís | — | anaictear | |
verbal noun | anacal | ||||||||
past participle | anaicthe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Mutation
Irish mutation | |||
---|---|---|---|
Radical | Eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
anaic | n-anaic | hanaic | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- "anaic" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.