malkum
Akkadian
Etymology
From Proto-Semitic *malk- (“king, prince”). Cognate with Arabic مَلِك (malik) and Biblical Hebrew מֶלֶךְ (mɛ́lɛḵ).
Pronunciation
- (Old Babylonian) IPA(key): /ˈmal.kum/
Noun
malkum m (plural malkū) (from Old Akkadian on)
- king, prince, (foreign) ruler
- 9th century BCE, Royal inscription of Shalmaneser III
- mal-ku ša₂ kurḫat-ti ina GIR₃-MIN-ia₅ u₂-šak-ni-su-nu
- lul-lik ša₂ kurur-ar-ṭa-a-a lu-u-mur qa-rab-šu₂-nu
- malkū ša Hatti ina šēpīya ušaknissunu
- lullik ša Urarṭaya lūmur qarābšunu
- I made the princes of Hatti bow down at my feet;
- (now) I wish to go (and) experience warfare with the Urarṭians.
- 9th century BCE, Royal inscription of Shalmaneser III
Alternative forms
- malku (non-mimated)
- malikum, maliku
Phonetic |
---|
|
Derived terms
- malkatum
- malkūtum
References
- “malku”, in The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD), volume 10, M, part 1, Chicago: University of Chicago Oriental Institute, 1977
- Black, Jeremy; George, Andrew; Postgate, Nicholas (2000), “malku(m)”, in A Concise Dictionary of Akkadian, 2nd corrected edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz Verlag