lingvo

lingvo

Esperanto

Etymology

From Latin lingua, from Old Latin dingua, from Proto-Italic *denɣwā, from Proto-Indo-European *dn̥ǵʰwéh₂s.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlinɡvo/
• Hyphenation: lin‧gvo
• Rhymes: -inɡvo

• Audio

  (file)

Noun

lingvo (accusative singular lingvon, plural lingvoj, accusative plural lingvojn)

1. language
   • 1915, L. L. Zamenhof (translator), Malnova Testamento, Genezo 11:1.

     Sur la tuta tero estis unu lingvo kaj unu parolmaniero.

     In the whole world there was one language and one way of speaking.

Derived terms

• faklingvo
• fremdlingvo
• gestolingvo
• lingvaĵo
• lingvaro
• lingviko
• lingvistiko
• lingvisto
• lingvoscienco
• planlingvo
• programlingvo

 

See also

• lango (“tongue”)