lebiega
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /lɛˈbʲɛ.ɡa/
Noun
lebiega m pers
- (colloquial, derogatory) A clumsy or inept person; an oaf; a blunderer (male).
- Synonyms: see Thesaurus:niezdara
Declension
declension of lebiega
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lebiega | lebiegi |
| genitive | lebiegi | lebiegów |
| dative | lebiedze | lebiegom |
| accusative | lebiegę | lebiegów |
| instrumental | lebiegą | lebiegami |
| locative | lebiedze | lebiegach |
| vocative | lebiego | lebiegi |
Noun
lebiega f
- (colloquial, derogatory) A clumsy or inept person; an oaf; a blunderer (female).
Declension
declension of lebiega
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lebiega | lebiegi |
| genitive | lebiegi | lebieg |
| dative | lebiedze | lebiegom |
| accusative | lebiegę | lebiegi |
| instrumental | lebiegą | lebiegami |
| locative | lebiedze | lebiegach |
| vocative | lebiego | lebiegi |
Further reading
- lebiega in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- lebiega in Polish dictionaries at PWN