Kürt
See also: kürt, Kurt, and kurt
Turkish
Etymology
Borrowed from Kurdish kurd.
Noun
Kürt (definite accusative Kürtü, plural Kürtler)
- A Kurd
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | Kürt | |
Definite accusative | Kürtü | |
Singular | Plural | |
Nominative | Kürt | Kürtler |
Definite accusative | Kürtü | Kürtleri |
Dative | Kürte | Kürtlere |
Locative | Kürtte | Kürtlerde |
Ablative | Kürtten | Kürtlerden |
Genitive | Kürtün | Kürtlerin |