książęcy
Polish
Etymology
From książę + -ęcy.
Pronunciation
- IPA(key): /kɕɔw̃ˈʐɛn.t͡sɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛnt͡sɨ
- Syllabification: ksią‧żę‧cy
Adjective
książęcy (not comparable)
- (relational) princes; princely (relating to a prince)
Declension
Declension of książęcy
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | książęcy | książęce | książęca | książęcy | książęce | ||
genitive | książęcego | książęcej | książęcych | ||||
dative | książęcemu | książęcym | |||||
accusative | książęcego | książęcy | książęce | książęcą | książęcych | książęce | |
instrumental | książęcym | książęcymi | |||||
locative | książęcej | książęcych |
Related terms
- książę
Further reading
- książęcy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- książęcy in Polish dictionaries at PWN