kotwica
Polish
kotwica
Etymology
From kotew + -ica.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔtˈfi.t͡sa/
Audio (file) - Rhymes: -it͡sa
- Syllabification: kot‧wi‧ca
Noun
kotwica f (diminutive kotwiczka)
- anchor (tool to hook a vessel into sea bottom)
- (rare) St John's wort
- Synonym: dziurawiec
Declension
Declension of kotwica
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kotwica | kotwice |
| genitive | kotwicy | kotwic |
| dative | kotwicy | kotwicom |
| accusative | kotwicę | kotwice |
| instrumental | kotwicą | kotwicami |
| locative | kotwicy | kotwicach |
| vocative | kotwico | kotwice |
Derived terms
- kotwicowy
- kotwiczny
- kotwiczyć
Further reading
- kotwica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kotwica in Polish dictionaries at PWN