korkować

Polish

From korek +‎ -ować.

korkować impf

(transitive) to cork (to seal or stop up, especially with a cork stopper)
(transitive, colloquial) to jam (to cause congestion or blockage)
Synonyms: blokować, tarasować
(intransitive, prison slang) to kick the bucket (to die)
Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation of korkować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		korkować
present tense	1^st	korkuję			korkujemy
	2^nd	korkujesz			korkujecie
	3^rd	korkuje			korkują
	impersonal	korkuje się
past tense	1^st	korkowałem	korkowałam		korkowaliśmy	korkowałyśmy
	2^nd	korkowałeś	korkowałaś		korkowaliście	korkowałyście
	3^rd	korkował	korkowała	korkowało	korkowali	korkowały
	impersonal	korkowano
future tense	1^st	będę korkował, będę korkować	będę korkowała, będę korkować		będziemy korkowali, będziemy korkować	będziemy korkowały, będziemy korkować
	2^nd	będziesz korkował, będziesz korkować	będziesz korkowała, będziesz korkować		będziecie korkowali, będziecie korkować	będziecie korkowały, będziecie korkować
	3^rd	będzie korkował, będzie korkować	będzie korkowała, będzie korkować	będzie korkowało, będzie korkować	będą korkowali, będą korkować	będą korkowały, będą korkować
	impersonal	będzie korkować się
conditional	1^st	korkowałbym	korkowałabym		korkowalibyśmy	korkowałybyśmy
	2^nd	korkowałbyś	korkowałabyś		korkowalibyście	korkowałybyście
	3^rd	korkowałby	korkowałaby	korkowałoby	korkowaliby	korkowałyby
	impersonal	korkowano by
imperative	1^st	niech korkuję			korkujmy
	2^nd	korkuj			korkujcie
	3^rd	niech korkuje			niech korkują
active adjectival participle		korkujący	korkująca	korkujące	korkujący	korkujące
passive adjectival participle		korkowany	korkowana	korkowane	korkowani	korkowane
contemporary adverbial participle		korkując
verbal noun		korkowanie

verbs

noun