ambligonit
Polish
Etymology
Borrowed from German Amblygonit, from Ancient Greek ἀμβλύς+ γόνυ (amblús + gónu) + -it. First attested in 1827.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /am.bliˈɡɔ.ɲit/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲit
- Syllabification: am‧bli‧go‧nit
Noun
ambligonit m inan
- (mineralogy) amblygonite
Declension
Declension of ambligonit
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ambligonit | ambligonity |
| genitive | ambligonitu | ambligonitów |
| dative | ambligonitowi | ambligonitom |
| accusative | ambligonit | ambligonity |
| instrumental | ambligonitem | ambligonitami |
| locative | ambligonicie | ambligonitach |
| vocative | ambligonicie | ambligonity |
References
- Ignacy Jakowicki (1827) Wykład oryktognozyi i początków geognozyi, page 409
Further reading
- ambligonit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ambligonit in Polish dictionaries at PWN
- ambligonit in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego