konzerveim
Hungarian
Etymology
konzerv + -eim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkonzɛrvɛʲim]
- Hyphenation: kon‧zer‧ve‧im
Noun
konzerveim
- first-person singular (multiple possessions) possessive of konzerv
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | konzerveim | — |
accusative | konzerveimet | — |
dative | konzerveimnek | — |
instrumental | konzerveimmel | — |
causal-final | konzerveimért | — |
translative | konzerveimmé | — |
terminative | konzerveimig | — |
essive-formal | konzerveimként | — |
essive-modal | konzerveimül | — |
inessive | konzerveimben | — |
superessive | konzerveimen | — |
adessive | konzerveimnél | — |
illative | konzerveimbe | — |
sublative | konzerveimre | — |
allative | konzerveimhez | — |
elative | konzerveimből | — |
delative | konzerveimről | — |
ablative | konzerveimtől | — |