kompanjon
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowed from French compagnon.
Pronunciation
- IPA(key): /kompǎɲoːn/
- Hyphenation: kom‧pa‧njon
Noun
kompànjōn m (Cyrillic spelling компа̀њо̄н)
- partner (especially in business)
- companion
- (colloquial) friend, buddy, chum
Declension
Declension of kompanjon
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kompànjōn | kompanjoni |
| genitive | kompanjóna | kompanjona |
| dative | kompanjonu | kompanjonima |
| accusative | kompanjona | kompanjone |
| vocative | kompanjone | kompanjoni |
| locative | kompanjonu | kompanjonima |
| instrumental | kompanjonom | kompanjonima |
Swedish
Etymology
Borrowed from French compagnon.
Noun
kompanjon c
- partner (especially in business)
- (archaic) comrade, friend, companion
Declension
| Declension of kompanjon | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | kompanjon | kompanjonen | kompanjoner | kompanjonerna |
| Genitive | kompanjons | kompanjonens | kompanjoners | kompanjonernas |
Derived terms
- kompis (colloquial)
- kompanjonskap
Related terms
- kompani
- kumpan