kolhiutuma
Finnish
Etymology
kolhiutua + -ma
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkolhiutumɑ/, [ˈko̞lhiˌut̪umɑ]
- Rhymes: -utumɑ
- Syllabification: kol‧hi‧u‧tu‧ma
Noun
kolhiutuma
- bruise, surface damage
Declension
Inflection of kolhiutuma (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kolhiutuma | kolhiutumat | |
genitive | kolhiutuman | kolhiutumien | |
partitive | kolhiutumaa | kolhiutumia | |
illative | kolhiutumaan | kolhiutumiin | |
singular | plural | ||
nominative | kolhiutuma | kolhiutumat | |
accusative | nom. | kolhiutuma | kolhiutumat |
gen. | kolhiutuman | ||
genitive | kolhiutuman | kolhiutumien kolhiutumainrare | |
partitive | kolhiutumaa | kolhiutumia | |
inessive | kolhiutumassa | kolhiutumissa | |
elative | kolhiutumasta | kolhiutumista | |
illative | kolhiutumaan | kolhiutumiin | |
adessive | kolhiutumalla | kolhiutumilla | |
ablative | kolhiutumalta | kolhiutumilta | |
allative | kolhiutumalle | kolhiutumille | |
essive | kolhiutumana | kolhiutumina | |
translative | kolhiutumaksi | kolhiutumiksi | |
instructive | — | kolhiutumin | |
abessive | kolhiutumatta | kolhiutumitta | |
comitative | — | kolhiutumineen |
Possessive forms of kolhiutuma (type koira) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | kolhiutumani | kolhiutumamme |
2nd person | kolhiutumasi | kolhiutumanne |
3rd person | kolhiutumansa |