Knäblein
German
Etymology
Knabe + -lein
Noun
Knäblein n (genitive Knäbleins, plural Knäblein)
- diminutive of Knabe
Declension
Declension of Knäblein
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Knäblein | die | Knäblein |
genitive | eines | des | Knäbleins | der | Knäblein |
dative | einem | dem | Knäblein | den | Knäblein |
accusative | ein | das | Knäblein | die | Knäblein |