kipieć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kypěti, from Proto-Balto-Slavic *kūpḗˀtei, from Proto-Indo-European *kup-/*kūp-eh₁(-yé)-ti, from the root *kwep- ~ *kʷap-.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈki.pjɛt͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ipjɛt͡ɕ
Syllabification: ki‧pieć

Verb

kipieć impf

(intransitive) to boil, to boil over
Synonyms: gotować się, wrzeć
(intransitive) to seethe, to churn
Synonym: burzyć się
(intransitive, obsolete, hunting) to run headlong
Synonym: biec na oślep

Conjugation

Conjugation of kipieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kipieć
present tense	1^st	kipię			kipimy
	2^nd	kipisz			kipicie
	3^rd	kipi			kipią
	impersonal	kipi się
past tense	1^st	kipiałem	kipiałam		kipieliśmy	kipiałyśmy
	2^nd	kipiałeś	kipiałaś		kipieliście	kipiałyście
	3^rd	kipiał	kipiała	kipiało	kipieli	kipiały
	impersonal	kipiano
future tense	1^st	będę kipiał, będę kipieć	będę kipiała, będę kipieć		będziemy kipieli, będziemy kipieć	będziemy kipiały, będziemy kipieć
	2^nd	będziesz kipiał, będziesz kipieć	będziesz kipiała, będziesz kipieć		będziecie kipieli, będziecie kipieć	będziecie kipiały, będziecie kipieć
	3^rd	będzie kipiał, będzie kipieć	będzie kipiała, będzie kipieć	będzie kipiało, będzie kipieć	będą kipieli, będą kipieć	będą kipiały, będą kipieć
	impersonal	będzie kipieć się
conditional	1^st	kipiałbym	kipiałabym		kipielibyśmy	kipiałybyśmy
	2^nd	kipiałbyś	kipiałabyś		kipielibyście	kipiałybyście
	3^rd	kipiałby	kipiałaby	kipiałoby	kipieliby	kipiałyby
	impersonal	kipiano by
imperative	1^st	niech kipię			kipmy
	2^nd	kip			kipcie
	3^rd	niech kipi			niech kipią
active adjectival participle		kipiący	kipiąca	kipiące	kipiący	kipiące
contemporary adverbial participle		kipiąc
verbal noun		kipienie

Derived terms

nouns

kipiątek
kipichron
kipiel

verbs

nakipieć pf
skipieć pf
wykipieć pf
zakipieć pf

Related terms