kichać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *kyxati.

kichać impf (perfective kichnąć)

(intransitive) to sneeze (to expel air as a reflex induced by an irritation in the nose)

Conjugation of kichać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kichać
present tense	1^st	kicham			kichamy
	2^nd	kichasz			kichacie
	3^rd	kicha			kichają
	impersonal	kicha się
past tense	1^st	kichałem	kichałam		kichaliśmy	kichałyśmy
	2^nd	kichałeś	kichałaś		kichaliście	kichałyście
	3^rd	kichał	kichała	kichało	kichali	kichały
	impersonal	kichano
future tense	1^st	będę kichał, będę kichać	będę kichała, będę kichać		będziemy kichali, będziemy kichać	będziemy kichały, będziemy kichać
	2^nd	będziesz kichał, będziesz kichać	będziesz kichała, będziesz kichać		będziecie kichali, będziecie kichać	będziecie kichały, będziecie kichać
	3^rd	będzie kichał, będzie kichać	będzie kichała, będzie kichać	będzie kichało, będzie kichać	będą kichali, będą kichać	będą kichały, będą kichać
	impersonal	będzie kichać się
conditional	1^st	kichałbym	kichałabym		kichalibyśmy	kichałybyśmy
	2^nd	kichałbyś	kichałabyś		kichalibyście	kichałybyście
	3^rd	kichałby	kichałaby	kichałoby	kichaliby	kichałyby
	impersonal	kichano by
imperative	1^st	niech kicham			kichajmy
	2^nd	kichaj			kichajcie
	3^rd	niech kicha			niech kichają
active adjectival participle		kichający	kichająca	kichające	kichający	kichające
contemporary adverbial participle		kichając
verbal noun		kichanie

adjective

noun