abhibeo
Latin
Etymology
From ab- + habeō (“have”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /abˈhi.be.oː/, [abˈhɪ.be.oː]
Verb
abhibeō (present infinitive abhibēre, perfect active abhibuī, supine abhibitum); second conjugation
- (transitive) I keep off, keep away, keep at a distance.
Inflection
Conjugation of abhibeo (second conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | abhibeō | abhibēs | abhibet | abhibēmus | abhibētis | abhibent |
imperfect | abhibēbam | abhibēbās | abhibēbat | abhibēbāmus | abhibēbātis | abhibēbant | |
future | abhibēbō | abhibēbis | abhibēbit | abhibēbimus | abhibēbitis | abhibēbunt | |
perfect | abhibuī | abhibuistī | abhibuit | abhibuimus | abhibuistis | abhibuērunt, abhibuēre | |
pluperfect | abhibueram | abhibuerās | abhibuerat | abhibuerāmus | abhibuerātis | abhibuerant | |
future perfect | abhibuerō | abhibueris | abhibuerit | abhibuerimus | abhibueritis | abhibuerint | |
passive | present | abhibeor | abhibēris, abhibēre | abhibētur | abhibēmur | abhibēminī | abhibentur |
imperfect | abhibēbar | abhibēbāris, abhibēbāre | abhibēbātur | abhibēbāmur | abhibēbāminī | abhibēbantur | |
future | abhibēbor | abhibēberis, abhibēbere | abhibēbitur | abhibēbimur | abhibēbiminī | abhibēbuntur | |
perfect | abhibitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | abhibitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | abhibitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | abhibeam | abhibeās | abhibeat | abhibeāmus | abhibeātis | abhibeant |
imperfect | abhibērem | abhibērēs | abhibēret | abhibērēmus | abhibērētis | abhibērent | |
perfect | abhibuerim | abhibuerīs | abhibuerit | abhibuerimus | abhibueritis | abhibuerint | |
pluperfect | abhibuissem | abhibuissēs | abhibuisset | abhibuissēmus | abhibuissētis | abhibuissent | |
passive | present | abhibear | abhibeāris, abhibeāre | abhibeātur | abhibeāmur | abhibeāminī | abhibeantur |
imperfect | abhibērer | abhibērēris, abhibērēre | abhibērētur | abhibērēmur | abhibērēminī | abhibērentur | |
perfect | abhibitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | abhibitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | abhibē | — | — | abhibēte | — |
future | — | abhibētō | abhibētō | — | abhibētōte | abhibentō | |
passive | present | — | abhibēre | — | — | abhibēminī | — |
future | — | abhibētor | abhibētor | — | — | abhibentor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | abhibēre | abhibuisse | abhibitūrus esse | abhibērī | abhibitus esse | abhibitum īrī | |
participles | abhibēns | — | abhibitūrus | — | abhibitus | abhibendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
abhibēre | abhibendī | abhibendō | abhibendum | abhibitum | abhibitū |
Related terms
- adhibeō
- antehabeō
- cohibeō
- diribeō
- exhibeō
- habeō
- inhibeō
- perhibeō
- posthabeō
- praehibeō
- prohibeō
- ratihabeō
- redhibeō
References
- abhibeo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press