karjaim
Hungarian
Etymology
kar + -jaim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrjɒʲim]
- Hyphenation: kar‧ja‧im
Noun
karjaim
- first-person singular (multiple possessions) possessive of kar
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | karjaim | — |
accusative | karjaimat | — |
dative | karjaimnak | — |
instrumental | karjaimmal | — |
causal-final | karjaimért | — |
translative | karjaimmá | — |
terminative | karjaimig | — |
essive-formal | karjaimként | — |
essive-modal | karjaimul | — |
inessive | karjaimban | — |
superessive | karjaimon | — |
adessive | karjaimnál | — |
illative | karjaimba | — |
sublative | karjaimra | — |
allative | karjaimhoz | — |
elative | karjaimból | — |
delative | karjaimról | — |
ablative | karjaimtól | — |