izotip
Romanian
Etymology
Borrowed from French isotype.
Noun
izotip n (plural izotipi)
- isotype
Declension
Declension of izotip
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) izotip | izotipul | (niște) izotipi | izotipile |
genitive/dative | (unui) izotip | izotipului | (unor) izotipi | izotipilor |
vocative | izotipule | izotipilor |
References
- izotip in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN