请输入您要查询的单词:

 

单词 irrumpo
释义

irrumpo

Latin

Etymology

From rumpō (break).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /irˈrum.poː/, [ɪrˈrʊmpoː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /irˈrum.po/, [irˈrumpo]

Verb

irrumpō (present infinitive irrumpere, perfect active irrūpī, supine irruptum); third conjugation

  1. I intrude.
  2. I storm, dash, or burst into.
  3. I invade.
    Synonyms: invādō, incurrō, impetō, oppugnō, aggredior, īnstō, excurrō, concurrō, occurrō, petō, accēdō, intrō, incēdō, adorior, adeō, opprimō, accurrō, arripiō, assiliō, inruō, appetō, invehō, incessō, lacessō
    Antonyms: repugnō, resistō, adversor, obversor, obstō, sistō
  4. I impose myself.
  5. I infringe; violate; interrupt, break or rush in or upon.
    Synonyms: interrumpō, interveniō, dirimō, frangō, īnfringō, rumpō, violō, āvocō

Conjugation

   Conjugation of irrumpō (third conjugation)
indicativesingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
activepresentirrumpōirrumpisirrumpitirrumpimusirrumpitisirrumpunt
imperfectirrumpēbamirrumpēbāsirrumpēbatirrumpēbāmusirrumpēbātisirrumpēbant
futureirrumpamirrumpēsirrumpetirrumpēmusirrumpētisirrumpent
perfectirrūpīirrūpistīirrūpitirrūpimusirrūpistisirrūpērunt,
irrūpēre
pluperfectirrūperamirrūperāsirrūperatirrūperāmusirrūperātisirrūperant
future perfectirrūperōirrūperisirrūperitirrūperimusirrūperitisirrūperint
passivepresentirrumporirrumperis,
irrumpere
irrumpiturirrumpimurirrumpiminīirrumpuntur
imperfectirrumpēbarirrumpēbāris,
irrumpēbāre
irrumpēbāturirrumpēbāmurirrumpēbāminīirrumpēbantur
futureirrumparirrumpēris,
irrumpēre
irrumpēturirrumpēmurirrumpēminīirrumpentur
perfectirruptus + present active indicative of sum
pluperfectirruptus + imperfect active indicative of sum
future perfectirruptus + future active indicative of sum
subjunctivesingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
activepresentirrumpamirrumpāsirrumpatirrumpāmusirrumpātisirrumpant
imperfectirrumperemirrumperēsirrumperetirrumperēmusirrumperētisirrumperent
perfectirrūperimirrūperīsirrūperitirrūperīmusirrūperītisirrūperint
pluperfectirrūpissemirrūpissēsirrūpissetirrūpissēmusirrūpissētisirrūpissent
passivepresentirrumparirrumpāris,
irrumpāre
irrumpāturirrumpāmurirrumpāminīirrumpantur
imperfectirrumpererirrumperēris,
irrumperēre
irrumperēturirrumperēmurirrumperēminīirrumperentur
perfectirruptus + present active subjunctive of sum
pluperfectirruptus + imperfect active subjunctive of sum
imperativesingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
activepresentirrumpeirrumpite
futureirrumpitōirrumpitōirrumpitōteirrumpuntō
passivepresentirrumpereirrumpiminī
futureirrumpitorirrumpitorirrumpuntor
non-finite formsactivepassive
presentperfectfuturepresentperfectfuture
infinitivesirrumpereirrūpisseirruptūrum esseirrumpīirruptum esseirruptum īrī
participlesirrumpēnsirruptūrusirruptusirrumpendus,
irrumpundus
verbal nounsgerundsupine
genitivedativeaccusativeablativeaccusativeablative
irrumpendīirrumpendōirrumpendumirrumpendōirruptumirruptū
  • irruptio
  • irruptus

Descendants

  • Catalan: irrompre
  • English: irrupt
  • French: irrompre
  • Italian: irrompere
  • Portuguese: irromper
  • Romanian: irumpe, irupe
  • Spanish: irrumpir

References

  • irrumpo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • irrumpo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to break into the town: in oppidum irrumpere

Spanish

Verb

irrumpo

  1. first-person singular present indicative of irrumpir
随便看

 

国际大辞典收录了7408809条英语、德语、日语等多语种在线翻译词条,基本涵盖了全部常用单词及词组的翻译及用法,是外语学习的有利工具。

 

Copyright © 2004-2023 idict.net All Rights Reserved
京ICP备2021023879号 更新时间:2024/7/6 21:53:42