interpunkční
Czech
Etymology
interpunkce + -ní
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɪntɛrpuŋkt͡ʃɲiː]
Adjective
interpunkční
- (relational) punctuation
Declension
Declension of interpunkční
singular | ||||
---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | interpunkční | |||
genitive | interpunkčního | interpunkční | interpunkčního | |
dative | interpunkčnímu | interpunkční | interpunkčnímu | |
accusative | interpunkčního | interpunkční | ||
vocative | interpunkční | |||
locative | interpunkčním | interpunkční | interpunkčním | |
instrumental | interpunkčním | interpunkční | interpunkčním | |
plural | ||||
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | interpunkční | |||
genitive | interpunkčních | |||
dative | interpunkčním | |||
accusative | interpunkční | |||
vocative | interpunkční | |||
locative | interpunkčních | |||
instrumental | interpunkčními |
Further reading
- interpunkční in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- interpunkční in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989