instringo
Latin
Etymology
From in- + stringō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈstrin.ɡoː/, [ĩːˈstrɪŋ.ɡoː]
Verb
īnstringō (present infinitive īnstringere, perfect active īnstrīnxī, supine īnstrictum); third conjugation
- I bind, girdle, fasten, chain
- I draw or brandish (a weapon)
- I stimulate, incite
Inflection
Conjugation of instringo (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnstringō | īnstringis | īnstringit | īnstringimus | īnstringitis | īnstringunt |
imperfect | īnstringēbam | īnstringēbās | īnstringēbat | īnstringēbāmus | īnstringēbātis | īnstringēbant | |
future | īnstringam | īnstringēs | īnstringet | īnstringēmus | īnstringētis | īnstringent | |
perfect | īnstrīnxī | īnstrīnxistī | īnstrīnxit | īnstrīnximus | īnstrīnxistis | īnstrīnxērunt, īnstrīnxēre | |
pluperfect | īnstrīnxeram | īnstrīnxerās | īnstrīnxerat | īnstrīnxerāmus | īnstrīnxerātis | īnstrīnxerant | |
future perfect | īnstrīnxerō | īnstrīnxeris | īnstrīnxerit | īnstrīnxerimus | īnstrīnxeritis | īnstrīnxerint | |
passive | present | īnstringor | īnstringeris, īnstringere | īnstringitur | īnstringimur | īnstringiminī | īnstringuntur |
imperfect | īnstringēbar | īnstringēbāris, īnstringēbāre | īnstringēbātur | īnstringēbāmur | īnstringēbāminī | īnstringēbantur | |
future | īnstringar | īnstringēris, īnstringēre | īnstringētur | īnstringēmur | īnstringēminī | īnstringentur | |
perfect | īnstrictus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | īnstrictus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | īnstrictus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnstringam | īnstringās | īnstringat | īnstringāmus | īnstringātis | īnstringant |
imperfect | īnstringerem | īnstringerēs | īnstringeret | īnstringerēmus | īnstringerētis | īnstringerent | |
perfect | īnstrīnxerim | īnstrīnxerīs | īnstrīnxerit | īnstrīnxerimus | īnstrīnxeritis | īnstrīnxerint | |
pluperfect | īnstrīnxissem | īnstrīnxissēs | īnstrīnxisset | īnstrīnxissēmus | īnstrīnxissētis | īnstrīnxissent | |
passive | present | īnstringar | īnstringāris, īnstringāre | īnstringātur | īnstringāmur | īnstringāminī | īnstringantur |
imperfect | īnstringerer | īnstringerēris, īnstringerēre | īnstringerētur | īnstringerēmur | īnstringerēminī | īnstringerentur | |
perfect | īnstrictus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | īnstrictus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnstringe | — | — | īnstringite | — |
future | — | īnstringitō | īnstringitō | — | īnstringitōte | īnstringuntō | |
passive | present | — | īnstringere | — | — | īnstringiminī | — |
future | — | īnstringitor | īnstringitor | — | — | īnstringuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnstringere | īnstrīnxisse | īnstrictūrus esse | īnstringī | īnstrictus esse | īnstrictum īrī | |
participles | īnstringēns | — | īnstrictūrus | — | īnstrictus | īnstringendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
īnstringere | īnstringendī | īnstringendō | īnstringendum | īnstrictum | īnstrictū |
References
- instringo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- instringo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- instringo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette