allonim
Polish
Etymology
From allo- + -onim. First attested in 1898.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /alˈlɔ.ɲim/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲim
- Syllabification: al‧lo‧nim
Noun
allonim m inan
- Alternative form of alonim.
Declension
Declension of allonim
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | allonim | allonimy |
| genitive | allonimu | allonimów |
| dative | allonimowi | allonimom |
| accusative | allonim | allonimy |
| instrumental | allonimem | allonimami |
| locative | allonimie | allonimach |
| vocative | allonimie | allonimy |
References
- Samuel Orgelbrand (1898) S. Orgelbranda Encyklopedja powszechna z ilustracjami i mapami, volume 1, page 185
- allonim in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- allonim in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- allonim in Polish dictionaries at PWN