inoblitus
Latin
Etymology
in- + oblītus (“disregarded”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.noˈbliː.tus/, [ɪnɔˈblʲiːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /i.noˈbli.tus/, [inɔˈbliːt̪us]
Adjective
inoblītus (feminine inoblīta, neuter inoblītum); first/second-declension adjective
- mindful, not forgetful
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inoblītus | inoblīta | inoblītum | inoblītī | inoblītae | inoblīta | |
Genitive | inoblītī | inoblītae | inoblītī | inoblītōrum | inoblītārum | inoblītōrum | |
Dative | inoblītō | inoblītō | inoblītīs | ||||
Accusative | inoblītum | inoblītam | inoblītum | inoblītōs | inoblītās | inoblīta | |
Ablative | inoblītō | inoblītā | inoblītō | inoblītīs | |||
Vocative | inoblīte | inoblīta | inoblītum | inoblītī | inoblītae | inoblīta |
References
- inoblitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inoblitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers