ingluttio
Latin
Etymology
From in- + gluttiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈɡlut.ti.oː/, [ɪŋˈɡɫʊt.ti.oː]
Verb
ingluttiō (present infinitive ingluttīre, perfect active ingluttīvī, supine ingluttītum); fourth conjugation
- I swallow, gulp.
Descendants
- Aromanian: ngljit, ngljitsãri
- French: engloutir
- Italian: inghiottire
- Portuguese: inglutir (borrowed)
- Romanian: înghiți, înghițire
- Spanish: inglutir (borrowed)
- Venetian: ingiotir, ingiutir