राजकुमार

राजकुमार

See also: राजकुमारी

Hindi

Etymology

From Sanskrit राजकुमार (rājakumāra).

Noun

राजकुमार • (rāj-kumār) m

1. prince

---

Sanskrit

Noun

राजकुमार • (rāja-kumāra) m

1. king's son, prince

Declension

Masculine a-stem declension of राजकुमार
Nom. sg.	राजकुमारः (rājakumāraḥ)
Gen. sg.	राजकुमारस्य (rājakumārasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	राजकुमारः (rājakumāraḥ)	राजकुमारौ (rājakumārau)	राजकुमाराः (rājakumārāḥ)
Vocative	राजकुमार (rājakumāra)	राजकुमारौ (rājakumārau)	राजकुमाराः (rājakumārāḥ)
Accusative	राजकुमारम् (rājakumāram)	राजकुमारौ (rājakumārau)	राजकुमारान् (rājakumārān)
Instrumental	राजकुमारेण (rājakumāreṇa)	राजकुमाराभ्याम् (rājakumārābhyām)	राजकुमारैः (rājakumāraiḥ)
Dative	राजकुमाराय (rājakumārāya)	राजकुमाराभ्याम् (rājakumārābhyām)	राजकुमारेभ्यः (rājakumārebhyaḥ)
Ablative	राजकुमारात् (rājakumārāt)	राजकुमाराभ्याम् (rājakumārābhyām)	राजकुमारेभ्यः (rājakumārebhyaḥ)
Genitive	राजकुमारस्य (rājakumārasya)	राजकुमारयोः (rājakumārayoḥ)	राजकुमाराणाम् (rājakumārāṇām)
Locative	राजकुमारे (rājakumāre)	राजकुमारयोः (rājakumārayoḥ)	राजकुमारेषु (rājakumāreṣu)

Descendants

• Hindi: राजकुमार (rājkumār)
• Thai: ราชกุมาร (rachakuman)

References

• Monier Williams (1899), “राजकुमार”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0872.