ineo
Latin
Etymology
From in- (“in, into”) + eō (“go”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈi.ne.oː/, [ˈɪneoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈi.ne.o/, [ˈiːneo]
Verb
ineō (present infinitive inīre, perfect active iniī or inīvī, supine initum); irregular conjugation, irregular
- I enter, go into.
- Synonyms: introeo, subeō, intro, succēdō, accēdō, ingredior, invado, immigrō
- Antonyms: exeō, ēvādō, ēgredior, abeō, ēiciō
- I begin (a certain activity, enterprise, business).
- Synonyms: incohō, exōrdior, occipiō, incipiō, coepiō, ōrdior, initiō, ingredior, aggredior, sūmō, moveō, committō, mōlior, exorior
- Antonyms: subsistō, dēsistō, cessō
- inire consilium ― to take a resolution, to determine to perform a plan
- inire rationem ― to count/ to form a plan, take an initiative
- inire numerum ― to count
- Caesar, de Bello Gallico VII, 24:
- vix ratio iniri posset
- a plan could hardly be formed
- vix ratio iniri posset
- Caesar, de Bello Gallico VII, 9:
- si quid etiam de sua salute ab Aeduis iniretur consili
- if any plot against his own safety should have been begun by the Aedui
- si quid etiam de sua salute ab Aeduis iniretur consili
- (transitive, by extension, followed by the accusative) I take up (an office, position).
- magistratum inire ― to take up the magistracy
- imperium inire ― to come to power
- 27 BCE – 25 BCE, Titus Livius, Ab urbe condita libri 26.1:
- Cn. Fuluius Centumalus P. Sulpicius Galba consules cum idibus Martiis magistratum inissent, senatu in Capitolium uocato, de re publica, de administratione belli, de prouinciis exercitibusque patres consuluerunt.
- When the consuls Gnaeus Fulvius Centumalus and Publius Sulpicius Galba took up the magistracy on the Ides of March, they summoned the senate to the Capitoline Hill and consulted the senators on issues regarding the state, the handling of the war, the provinces and the armies.
- Cn. Fuluius Centumalus P. Sulpicius Galba consules cum idibus Martiis magistratum inissent, senatu in Capitolium uocato, de re publica, de administratione belli, de prouinciis exercitibusque patres consuluerunt.
- I have intercourse.
Conjugation
Irregular conjugation, but similar to fourth conjugation. The third principal part is most often contracted to iniī, but occasionally appears as inīvī.
Conjugation of ineō (irregular) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ineō | inīs | init | inīmus | inītis | ineunt |
imperfect | inībam | inībās | inībat | inībāmus | inībātis | inībant | |
future | inībō | inībis | inībit | inībimus | inībitis | inībunt | |
perfect | iniī, inīvī | inīstī, inīvistī | iniit, inīvit | iniimus | inīstis | iniērunt, iniēre | |
pluperfect | inieram | inierās | inierat | inierāmus | inierātis | inierant | |
future perfect | inierō | inieris | inierit | inierimus | inieritis | inierint | |
passive | present | ineor | inīris, inīre | inītur | inīmur | inīminī | ineuntur |
imperfect | inībar | inībāris, inībāre | inībātur | inībāmur | inībāminī | inībantur | |
future | inībor | inīberis, inībere | inībitur | inībimur | inībiminī | inībuntur | |
perfect | initus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | initus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | initus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ineam | ineās | ineat | ineāmus | ineātis | ineant |
imperfect | inīrem | inīrēs | inīret | inīrēmus | inīrētis | inīrent | |
perfect | inierim | inierīs | inierit | inierīmus | inierītis | inierint | |
pluperfect | inīssem | inīssēs | inīsset | inīssēmus | inīssētis | inīssent | |
passive | present | inear | ineāris, ineāre | ineātur | ineāmur | ineāminī | ineantur |
imperfect | inīrer | inīrēris, inīrēre | inīrētur | inīrēmur | inīrēminī | inīrentur | |
perfect | initus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | initus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | inī | — | — | inīte | — |
future | — | inītō | inītō | — | inītōte | ineuntō | |
passive | present | — | inīre | — | — | inīminī | — |
future | — | inītor | inītor | — | — | ineuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | inīre | inīsse | initūrum esse | inīrī | initum esse | initum īrī | |
participles | iniēns | — | initūrus | — | initus | ineundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
ineundī | ineundō | ineundum | ineundō | initum | initū |
Derived terms
- initium
- initiō
- Inuus
References
- “ineo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ineo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ineo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to enter upon a route; to take a road: viam ingredi, inire (also metaphorically)
- to gain a person's esteem, friendship: gratiam inire ab aliquoor apud aliquem
- to form a friendship with any one: amicitiam cum aliquo jungere, facere, inire, contrahere
- to form a plan, make a resolution: consilium capere, inire (de aliqua re, with Gen. gerund., with Inf., more rarely ut)
- to associate with some one: societatem inire, facere cum aliquo
- to go through accounts, make a valuation of a thing: rationem alicuius rei inire, subducere
- to gain some one's favour: gratiam inire apud aliquem, ab aliquo (cf. sect. V. 12)
- to enter into office: inire magistratum
- to begin a war with some one: bellum cum aliquo inire
- to engage: proelium inire (Liv. 2. 14)
- to enter upon a route; to take a road: viam ingredi, inire (also metaphorically)
- Dizionario Latino, Olivetti