请输入您要查询的单词:

 

单词 ineo
释义

ineo

Latin

Etymology

From in- (in, into) + (go).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈi.ne.oː/, [ˈɪneoː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈi.ne.o/, [ˈiːneo]

Verb

ineō (present infinitive inīre, perfect active iniī or inīvī, supine initum); irregular conjugation, irregular

  1. I enter, go into.
    Synonyms: introeo, subeō, intro, succēdō, accēdō, ingredior, invado, immigrō
    Antonyms: exeō, ēvādō, ēgredior, abeō, ēiciō
  2. I begin (a certain activity, enterprise, business).
    Synonyms: incohō, exōrdior, occipiō, incipiō, coepiō, ōrdior, initiō, ingredior, aggredior, sūmō, moveō, committō, mōlior, exorior
    Antonyms: subsistō, dēsistō, cessō
    inire consiliumto take a resolution, to determine to perform a plan
    inire rationemto count/ to form a plan, take an initiative
    inire numerumto count
    • Caesar, de Bello Gallico VII, 24:
      vix ratio iniri posset
      a plan could hardly be formed
    • Caesar, de Bello Gallico VII, 9:
      si quid etiam de sua salute ab Aeduis iniretur consili
      if any plot against his own safety should have been begun by the Aedui
    1. (transitive, by extension, followed by the accusative) I take up (an office, position).
      magistratum inireto take up the magistracy
      imperium inireto come to power
      • 27 BCE – 25 BCE, Titus Livius, Ab urbe condita libri 26.1:
        Cn. Fuluius Centumalus P. Sulpicius Galba consules cum idibus Martiis magistratum inissent, senatu in Capitolium uocato, de re publica, de administratione belli, de prouinciis exercitibusque patres consuluerunt.
        When the consuls Gnaeus Fulvius Centumalus and Publius Sulpicius Galba took up the magistracy on the Ides of March, they summoned the senate to the Capitoline Hill and consulted the senators on issues regarding the state, the handling of the war, the provinces and the armies.
  3. I have intercourse.

Conjugation

Irregular conjugation, but similar to fourth conjugation. The third principal part is most often contracted to iniī, but occasionally appears as inīvī.

   Conjugation of ineō (irregular)
indicativesingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
activepresentineōinīsinitinīmusinītisineunt
imperfectinībaminībāsinībatinībāmusinībātisinībant
futureinībōinībisinībitinībimusinībitisinībunt
perfectiniī,
inīvī
inīstī,
inīvistī
iniit,
inīvit
iniimusinīstisiniērunt,
iniēre
pluperfectinieraminierāsinieratinierāmusinierātisinierant
future perfectinierōinierisinieritinierimusinieritisinierint
passivepresentineorinīris,
inīre
inīturinīmurinīminīineuntur
imperfectinībarinībāris,
inībāre
inībāturinībāmurinībāminīinībantur
futureinīborinīberis,
inībere
inībiturinībimurinībiminīinībuntur
perfectinitus + present active indicative of sum
pluperfectinitus + imperfect active indicative of sum
future perfectinitus + future active indicative of sum
subjunctivesingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
activepresentineamineāsineatineāmusineātisineant
imperfectinīreminīrēsinīretinīrēmusinīrētisinīrent
perfectinieriminierīsinieritinierīmusinierītisinierint
pluperfectinīsseminīssēsinīssetinīssēmusinīssētisinīssent
passivepresentinearineāris,
ineāre
ineāturineāmurineāminīineantur
imperfectinīrerinīrēris,
inīrēre
inīrēturinīrēmurinīrēminīinīrentur
perfectinitus + present active subjunctive of sum
pluperfectinitus + imperfect active subjunctive of sum
imperativesingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
activepresentinīinīte
futureinītōinītōinītōteineuntō
passivepresentinīreinīminī
futureinītorinītorineuntor
non-finite formsactivepassive
presentperfectfuturepresentperfectfuture
infinitivesinīreinīsseinitūrum esseinīrīinitum esseinitum īrī
participlesiniēnsinitūrusinitusineundus
verbal nounsgerundsupine
genitivedativeaccusativeablativeaccusativeablative
ineundīineundōineundumineundōinituminitū

Derived terms

  • initium
  • initiō
  • Inuus

References

  • ineo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • ineo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • ineo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to enter upon a route; to take a road: viam ingredi, inire (also metaphorically)
    • to gain a person's esteem, friendship: gratiam inire ab aliquoor apud aliquem
    • to form a friendship with any one: amicitiam cum aliquo jungere, facere, inire, contrahere
    • to form a plan, make a resolution: consilium capere, inire (de aliqua re, with Gen. gerund., with Inf., more rarely ut)
    • to associate with some one: societatem inire, facere cum aliquo
    • to go through accounts, make a valuation of a thing: rationem alicuius rei inire, subducere
    • to gain some one's favour: gratiam inire apud aliquem, ab aliquo (cf. sect. V. 12)
    • to enter into office: inire magistratum
    • to begin a war with some one: bellum cum aliquo inire
    • to engage: proelium inire (Liv. 2. 14)
  • Dizionario Latino, Olivetti
随便看

 

国际大辞典收录了7408809条英语、德语、日语等多语种在线翻译词条,基本涵盖了全部常用单词及词组的翻译及用法,是外语学习的有利工具。

 

Copyright © 2004-2023 idict.net All Rights Reserved
京ICP备2021023879号 更新时间:2024/8/7 0:33:11