indukce
Czech
Etymology
Latin inductiō + -ce
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɪndukt͡sɛ]
Noun
indukce f
- (logic) induction
- (mathematics) induction
- (physics) induction
Declension
Declension of indukce
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | indukce | indukce |
genitive | indukce | indukc |
dative | indukci | indukcím |
accusative | indukci | indukce |
vocative | indukce | indukce |
locative | indukci | indukcích |
instrumental | indukcí | indukcemi |
Related terms
- See dukce
- indukční
- indukovat
- induktivní
- induktance
- induktor